Na pęksowym brzyzku śpio, som Pon Bóg ino wie kto

Legenda, prawda? Pęksowy brzyzek, czyli taka niepozorna skarpa, nad rzeką (kiedyś tam płynęła Cicha Woda - która jak wiadomo "brzegi rwie" - ale się była odsunęła).  Kiedyś powstał tam mały cmentarzyk, Ziemia w Górach cenna, nikt najlepszych terenów na cmentarze nie poświęcał, co innego takie skrawki, do uprawy trudne i niewdzięczne, na pastwisko za małe. A jak powstał to wnet okazało się że ten i ów, włąsnie tam chce być pochowany i tak się zaczęło, dziś mamy tam pochówki ludzi bardzo z górami związanych, ale też będących tak ważnymi dla Polski i polskiej kultury że śmiało można mówić o jednym z panteonów narodowych.

My spacerujemy sobie tam wczesnym rankiem, przed mszą w tamtejszym maleńkim kościółku. Doba hotelowa kończy się o 10. Czyli do 10 mamy prawo korzystać z parkingu przy pensjonacie, a to znaczy że możemy ten czas poświęcić na spacer i mszę. A jak msza no to przecież w maleńkim kościółku pod wezwaniem Świętej Rodziny na Pęksowym Brzyzku właśnie, Jak msza to i zwiedzanie cmentarza...

Oczywiście durny algorytm wstawił mi zdjęcia w odwrotnej kolejności, ale chyba nie ma to w tym momencie większego znaczenia.

To tylko cząstka zdjęć które zrobiłem, taka zajawka, zaproszenie - kto był, wie, kto nie był... koniecznie musi tu zaglądnąć.